mariannebrinkopreis.reismee.nl

I’m singing in the rain

Today in a nutshell

Wakker worden, opstaan, jongens halen broodjes, ontbijten, douchen, boodschappen doen, koffie met taart, ff bijkomen, lunchen, tijd voor een wandeling.

De hele ochtend was het regenachtig. Ook toen we om 13.30 uur aan onze bijna 8 km lange wandeltocht begonnen. Via knooppunten had ik een mooie route in elkaar geflanst. En ondanks dat we hier al jaren komen, liepen we nu op plekken waar we nog nooit geweest zijn.

Dus jassie aan, ponchootje aan, parapluutje op en wandelen maar. Ondanks dit weer blijven we vrolijk en zingen we in koor: de paden op, de lanen in....

Na een klein kwartier stopt de regen.De temperatuur is heerlijk. Eigenlijk heel goed wandelweer. Wat is het hier toch prachtig. De net ontluikende bomen, de grazende schapen die de heidevelden van gras ontdoen, prachtige wolkenluchten met af en toe een stukkie blauw.

Jeetje wat ben ik poëtisch bezig zeg. Komt zeker door het weer. We lopen ruim anderhalf uur. En dan zijn we weer thuis. Drinken en weer knabbelen. Hier word ik erg gelukkig van.

We eten vanavond thuis en we besluiten om een uur of acht weer een wandeling te maken naar het wildscherm. Anderhalf kilometer van ons tijdelijk onderkomen vandaan. De lucht is blauw en we hopen dat het zo blijft.

De aangegeven anderhalve kilometer is flauwe kul. Er komt geen eind aan de wandeling. We volgen de bruine bordjes. We gaan van links naar rechts, en van rechts naar links (oh nee, dat is t liedje van Snollebollekes). Toch was t zo.

En plots zijn we bij het wildscherm. We zien tig mensen door de luikjes turen. Er is dus wat te zien. We douwen nog net geen mensen opzij omdat we ook wat willen zien. Er zijn nog net twee luikjes vrij. En in de verte op het grote veld zien we ik weet niet hoeveel zwijnen met nog veel meer kleintjes. Wat een koddig gezicht. Ik probeer de filmpjes die ik hier van gemaakt heb, op deze site te plaatsen.

En dan begint het te hozen. Snel mijn onmisbare poncho aan en door blijven filmen. Ik constateer dat die zwijnen ook een rot hekel hebben aan regen. De ene na de andere neemt de kuierlatten en die kleintjes er achter aan. Wat een heerlijk gezicht.

Als ze allemaal vertrokken zijn, keren wij ook weer huiswaarts. Wat een heerlijke wandeling was dit. De regen deerde ons niet met de poncho en paraplu.

Thuis drinken we wat, knabbelen we wat en dan is het alweer tijd voor een spelletje Tokken. En vandaag waren de meisjes in the winning mood. Yeah!

Reacties

Reacties

Sylvia

Gefeliciteerd meisjes, ik weet hoe dat voelt??

Loes

Zo leuk om te lezen allemaal. Tussen de regenbuien genieten en lekker eten???

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!