mariannebrinkopreis.reismee.nl

Fietsen naar ome Co

Na het ontbijt doen we eerst boodschappen. Het wordt een zonnige dag, dus vanmiddag weer op onze stalen rossen. We lunchen thuis en om 12.45 uur vertrekken we. De zon schijnt heerlijk.

Via Eerbeek en Loenen fietsen we door de weilanden, langs het kanaal en door bossen naar Beekbergen. We kijken links en rechts maar we zien geen wild. Balen. Na Beekbergen duiken we de bossen weer in naar Hoenderloo. Af en toe flink klimmen, maar met de elektrieke fiets is het een fluitje van een cent.

Wat is dit toch een heerlijke bezigheid. Lekker in de natuur. We stoppen een aantal maal om van de mooie natuur te genieten. En dan zijn we in Hoenderloo. Het leidt geen twijfel dat we langs ome Co gaan. Gelukkig geen lange rijen. Heerlijk smullen van dit verrukkelijke ijs. Dit is pas ons tweede ijsje deze vakantie. Als we in Hoenderloo hadden gelogeerd, hadden we zeker elke dag zo’n versnapering gehaald.

Na deze korte onderbreking vervolgen we onze weg weer. Weer kiezen we de Woestehoefweg. Maar helaas, nog geen eekhoorn te bekennen. Op de Groenendaalseweg hoeven we niet te trappen. Heerlijk gaat dat zo naar beneden. Dan duiken we het bos weer in.

En dan is het nog een klein half uurtje fietsen door de bossen en over de prachtig bloeiende heide. Na 50 kilometer staan we weer voor onze bungalow. We gaan heerlijk chillen en borrelen. Vanavond eten we weer thuis.

Na het eten drinken we koffie en thee. De gevulde speculaas moet op. Dan besluiten we een avondboswandeling te maken. Aan het eind van het park is een camping. En daar achter is een wildscherm. We nemen daar na een flinke tippel, een kijkje. Nog geen dooie vlieg te zien.

Carla ziet een hekje. Daar kunnen we door. Of ‘t mag weten we niet, maar niemand te zien. Als we een tijdje lopen zien we een stel met fototoestel. De man vertelt ons dat verderop een ree met kalf staat. Dus hoppa, wij erheen, dwars door het struikgewas. En ja hoor, de mama zien we niet maar wel het kleine reetje. Wat een poepie. Als hij of zij zich omdraait en ons in de smiezen krijgt, neemt zij of hij het hazenpad. Wat schattig was dit. We lopen weer verder, heuvel op en af, ook van de gebaande paden af, maar helaas. Noppes, nada, niks.

Dan gaan we weer naar de bungalow. Drinken we wat, snacken we wat en spelen natuurlijk weer twee spelletjes.1-1 vanavond. En als ik goed heb geteld staan de meisjes nog steeds voor.

Reacties

Reacties

Sylvia

Ik Lees niets over zadelpijn??dat moet toch ondertussen wel met al die km op jullie stalen ros
Om wild te zien fiets Dan naar Gortel daar staat alles in de tuin
Zal vrijdag fotos voor je maken ?????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!