Doen we het wel of doen we het niet???
04 okt. 2019
š®š¹
vanuit Italiƫ
Vandaag verkassen we naar Castelsardo in het noorden van het eiland. We bezoeken eerst, omdat dit stadje op de route ligt, Tempio Pausiana. Halverwege is er een wegomlegging en moeten we omrijden.
De weg is prachtig door de bergen, huizenhoog. ās Winters valt hier sneeuw. We zien dan ook vele borden met daarop vermeldt dat sneeuwkettingen verplicht zijn.
Tempio Pausiana is een enig stadje met een prachtig dorpsplein. Daar drinken we wat. We bezoeken een enig kerkje. Daar hangt een touw om de kerkklokken te luiden. Als Kees naar het touw toeloopt,
sprint ik de kerk uit. Hij zal toch niet.... Maar nee, hij hield zich gedeisd.
We lopen nog een stuk door de geweldige zeer smalle straatjes waar ook autoās rijden. Eigenlijk onmogelijk. Het is gewoon hilarisch. Je moet je tegen een muur drukken anders kan de auto er niet
door. Enig. Dan gaan we naar de auto en vervolgen we onze weg.
Ons volgende doel is Isola Rossa. Daar vind je prachtige roze rotsen in zee. We rijden een geweldige route. Opeens zien we politieagenten die het verkeer tegenhouden. We stoppen langs de weg. We
horen in de diepte een auto heel hard rijden. Wat een herrie. Ik dacht meteen dat die agenten daar stonden om die auto tegen te houden. Snel ga ik achter onze auto staan. Misschien wordt er wel
geschoten. Je weet āt maar nooit met die maffe maffiosi.
Als de auto boven is draait hij om en gaat weer naar beneden. Wij rijden verder en kunnen de weg waar de auto racete niet in. Inmiddels is die auto alweer boven. Waarschijnlijk zijn ze iets aan het
testen.
Als we in Isola Rossa zijn maken we fotoās van de prachtige rotsen. Je kan er ook naar toe wandelen maar volgens ons was dit erg ver. We lunchen in het stadje aan het prachtige witte strand. En dan
rijst de vraag: āGaan we wel of gaan we nietā.
We besluiten wel te gaan zwemmen in die heerlijke heldere zee. In de auto trekken we onze zwemkleding aan. Een moet op het strand bij de tassen blijven. We lootten en Chris had gewonnen. Hij bleef
bij de tassen.
Als ik mijn voet in het water doe, twijfel ik. Maar Kees en Sylvia gaan ook, dus hupsakee. Oh wat is dit heerlijk zeg. Zo mooi helder. We zwemmen een
klein kwartier en dan kleden we ons weer aan.
We rijden nu naar Castelsardo waar ons hotel is. De weg is echt prachtig. We zien langs de weg twee ezels achter de vangrail met hun kop erop. Grappig!
We moeten door het prachtige stadje waar tegen een hele hoge berg ik weet niet hoeveel huisjes in verschillende kleuren zijn gebouwd.
Voorbij het stadje ligt op een soort cliff ons hotel. We checken in en met een golfkarretje worden we naar onze huisjes gebracht. De bagage werd al eerder bij het huisje afgeleverd. Allemaal
verschillende huisjes met uitzicht op zee. Beneden ligt een geweldig strand. Maar omdat het 18.00 uur is besluiten we daar niet naar toe te gaan.
We relaxen wat en om 19.30 uur gaan we eten in het restaurant van het hotel. Erg lekker. Dan besluiten we om bij de bar een paar potjes Keessen te spelen. Dan worden we verzocht onze tafel en spel
op te pakken en ergens anders te gaan zitten. De karaoke begint.
We horen Italiaanse en Franse liedjes. Daar moet verandering in komen. Sylvia vraagt āTulpen uit Amsterdamā aan. Ze moet het even opschrijven want Nederlands verstaan ze niet en als je het vertaalt
vind je het nooit.
En plots zijn we aan de beurt. Sylvia en ik brengen dit prachtige lied ten gehore en als we niet hoeven te zingen, walsen we. Wat een geweldige avond was dit. Als we twee spelletjes hebben gedaan
gaan we naar onze huisjes. Lekker tukken.
Reacties
Reacties
05 okt. 2019, 10:38
Het was weer een mooi verhaal je maakt nog eens wat mee allemaal mooi.????
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!