Sani Pass in Lesotho
14 okt. 2015
🇿🇦
vanuit Zuid-Afrika
Vandaag verruilden we Zuid-Afrika voor Lesotho. Dit is een klein koninkrijk niet ver bij ons hotel vandaan. We rijden om 09.00 uur de asfaltweg op en vijf minuten later komen we op een ongeplaveide
weg. De tocht voert ons naar de hoogste pub in Zuid-Afrika op 2.864 meter hoog. En dat is erg hoog kan ik je verzekeren. Het weer is prachtig, alhoewel hoe hoger we komen de toppen van de bergen
soms verdwenen zijn in de wolken.
Dit rit gaat door de gigantische Drakensbergen. We zien mooie vogels, een soort buidelrat, prachtige bloemen en geweldige vergezichten. Af en toe best scarry. Op een moment passeren we de grens
naar Lesotho. Hup auto uit en naar de paspoortcontrole. We stappen weer in en tot we helemaal boven zijn, rijden we in Niemandsland. We worden flink door elkaar gehutseld. Erg leuk is als we een
watervalletje passeren en de auto door het water moet rijden.
Ruim drie uur later zijn we bij de pub. We gaan daar zo lunchen. Hier staan een paar schamele hutten. We zien een schaapsherder met zijn kudde. Ik moet ook vertellen dat het hier mega koud is. De
bewoners lopen met dikke kleren en daaroverheen een groot kleed.
We rijden nu een stuk verder en dan komen we plots bij een geasfalteerde weg. Deze weg is nog maar een kilometertje of vier en pas vier maanden oud. We rijden een stuk over deze asfaltweg in de
middle of knowhere. En plots houdt deze op. De Chinesen bekostigen deze weg en de inwoners van Lesotho leggen de weg aan onder auspicien van Chinese werklui. Ik hoop dat ik nooit een Chinese
leidinggevende krijg!
We keren de auto en rijden dan naar een aantal huisjes. We stappen een van deze huisjes binnen en krijgen van een gids uitleg over de leefgewoonten en de geschiedenis van de inwoners van Lesotho.
Een bewoonster zit naast ons op een bankje en naast haar een prop dekens. Blijkt onder deze deken, op een kistje, een baby te slapen.
Als we allemaal een souvernir hebben gekocht, stappen we weer in de auto en rijden naar de pub voor de lunch.
En dan zie ik een bekende. Een medewerker van een van de pensioenfondsen die bij ons in het gebouw hebben gezeten staat voor mijn neus. In het piepkleine Lesotho op 2.864. We kijken elkaar aan en
zijn allebei verbaasd. Deze man maakt ook een rondreis door Zuid-Afrika en het blijkt dat we elkaar letterlijk volgen. Hilarisch gewoon.
Na de lunch stappen we weer in de auto en kan de afdaling beginnen. Het is prachtig hier en ik maak natuurlijk weer veel te veel foto's, die ik tot mijn spijt nog steeds niet kan uploaden hier.
Opeens zien we witte geiten langs de auto lopen en even verderp zien we een kudde, roedel (of noem je dat niet zo bij apen?) bavianen lopen. Een grote familie met een aantal kleintjes.
Om 15.30 uur zijn we weer in het hotel en met een drankje ga ik de foto's bekijken en nog even nagenieten van de prachtige tocht.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!