We kunnen nu echt af gaan tellen. Ik heb nog een drukke week voor de boeg. Vier dagen werken, maandag personeelsbijeenkomst, heel veel vooruit werken, salarissen oktober, verwachting van de salariskosten 2014, begroting salariskosten 2015, dinsdagavond naar De Jantjes in het Stadstheater, woensdagmiddag naar de Traveldoctor voor malariatabletten,woensdagavond beleggersvergadering, donderdagavond nog iets met mijn handbalvriendinnetjes (heel erg veel Zinn in) en vrijdag personeelsuitje door mij georganiseerd. Vroeg weg, laat thuis.

Allemaal heerlijke dingen, maar het zorgt weer voor een aantal slapeloze nachten. Als Chris volgende week zondag naar het pannenkoekenhuis in Amsterdam gaat naar de godenzonen, kan ik de koffers pakken. Ik heb bijna geen tijd om me te verheugen op onze komende reis naar Zuid-Afrika. Daarom verplicht ik mijzelf morgen, na de huishoudelijke beslommeringen, me weer te verdiepen in Zuid-Afrika.

Oh ik wil zo graag weer sierlijke giraffen over zien steken in het Krugerpark. Nijlpaarden met hun kop boven water zien uitsteken in St. Lucia. Op zoek gaan naar de neushoorns in Hluhluwe en genieten van de olifanten met hun jongen. En ik hoop dat we dit keer het vijfde dier van de big five mogen aanschouwen, het luipaard. Dat is ons de vorige keer niet gelukt. Heerlijk struinen op de kruidenmarkt in Durban en kou kleumen op de Sani Pass, het hoogste punt in Drakensbergen.

En terwijl ik dit allemaal aan mijn iPad toe vertrouw, komen ineens de reiskriebels weer boven. Ja, ik ga aftellen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee, een. We gaan!!!!!!!!