Na een prima nachtrust door iedereen dekken we de tafel weer voor het ontbijt. Adrie en Wies halen de bestelde broodjes bij de winkel. Nellie kookt de eieren en dan kunnen we aanvallen.

Het loopt gesmeerd allemaal. Alsof we dit al jaren doen en dat is ook zo.

Na het ontbijt ruimen we alles op en nemen we de auto naar Elburg, nadat we eerst allemaal de app Loquiz hebben gedownload op onze telefoon. We gaan een escapetour door Elburg doen. We bestellen voor drie groepen een toegangscode. Nadat (niet iedereen) het filmpje had gezien hoe e.e.a. werkt, vertrokken we naar het stadje.

We parkeren de auto en lopen naar de Vischafslag. Daar begint de tour. Groep 1, Nel, Carla en Marianne, vertrok als eerste.

Na een kwartier volgde groep 2, Greta, Wies en Liesl en weer een kwartier daarna vertrok groep 3, Astrid, Marja, Sjaan en Adrie.

Het eerste groepje ging op pad en als snel kregen we de 1e opdracht en zo verder. Het was wel steeds ff zoeken. Maar we hebben bijna alle straatjes van dit schattige dorpje bezocht. Wat een leuke opdrachten waren het allemaal. We hadden zeker niet alle vragen goed. Maar na twee uren wandelen hadden we dan toch de oplossing. Bij iedere goede vraag kregen we een letter. En met de letters die we inmiddels vergaard hadden, was de oplossing: Rechterdeur bij de molen de tijd.

Daar was Jan Hendrik uit ontsnapt. Want dat was de vraag.

We liepen toen weer naar het startpunt. Daar zat groepje 2 op een muurtje bij de haven. Zij snapten helemaal niet hoe de vork in de steel zat en zijn het dorpje doorgewandeld. Dan na weer een half uur komt het laatste groepje aangelopen. Ook zij hadden de oplossing gevonden.

De meesten van ons moesten plassen, hadden dorst en honger. Dus met 10 personen op

zoek naar een terras in de zon. Die overigens gedurende de hele wandeling heeft geschenen.

We moeten binnen zitten in een restaurant. We zoeken allemaal een broodje uit en genieten van deze lunch. Inmiddels is het al 15.00 uur.

Daarna gingen we weer naar de bungalow terug. Volgens afspraak gingen we volleyballen. Met z’n vieren, Sjaan, Greta, Carla en ondergetekende togen we naar het volleybalveld. We spelen dit spel elke dinsdagavond, dus we zijn “volleerd”. Carla en Greet vormden een team en Sjaan en ik. Nelleke is de scheidsrechter. Later geflankeerd door Astrid. De eerste set was in het voordeel van mijn team.

Maar toen kwamen Liesl en Wies. Liesl is de oudste van ons stel en Wies de jongste. De leeftijden laten we in het midden. Maar Liesl heeft al vele jaren steun van vadertje Drees ontvangen. Zij is ook de sportiefste, slankste, snelste enz. van ons allemaal. Dat belooft dus wat.

Wies ging het groepje van Carla en Greet versterken en Liesl kwam bij ons team. Ik moet er dan ook nog ff bij vertellen dat het volleybalveld op een strandje aan het Veluwemeer lag. En meerdere keren rolde de bal het water in. Menig volleybalspeelster had dan ook zeiknatte voeten. Hilarisch!

Het team waar Wies zich bij had aangesloten, maakte er gelijke stand van, 1-1. We lieten dat niet op ons zitten en vochten als leeuwen. Maar Lies mag dan wel de oudste, de sportiefste, slankste en snelste van onze groep zijn, op het gebied van volleybal heeft ze nog iets achterstand. Het werd dan ook 2-1 voor de tegenpartij.

Dan gaan we weer terug naar onze bungalow. Een aantal zat buiten op het terras met natuurlijk de nodige alcohol. Binnen zetten we weer allerlei vreterijen neer, en drankjes en maken er een gezellige middag van.

Als het wat frisser wordt komt de buitenploeg naar binnen. Er komen nog meer vreterijen op tafel. Niemand van ons had trek in nog een maaltijd, dus die sloegen we gewoon over. Dan besluiten we een spelletje pesten te spelen. Met 10 personen. Wat geweldig, wat een fanatisme zeg. Absurd gewoon. Maar wel heerlijk. Na een spel, duurde bijna een uur, gaan Marja, Carla en ik de bedden afhalen (heb jij dat eigenlijk wel gedaan Marja?) en de tassen inpakken. Wij gaan weer naar huis. Carla moet morgen werken en Marja en ik op onze kleinkinderen passen.

Het is bijna 20.00 uur als we afscheid nemen van onze vriendinnetjes. We worden uitgezwaaid en dan beginnen we aan de terugtocht. Dat gaat lekker snel. We zetten eerste Carla af, daarna Marja en om 21.30 uur trek ik mijn voordeur achter mij dicht.

Mensen, mensen, mensen, wat heb ik genoten van dit weekend. Heerlijk gelachen bij alle activiteiten en dan vooral de quizzen onder leiding van Astrid. Chapeau! En natuurlijk ook van alle vreterijen. Het was heel gezellig. Ik verheug mij al op ons 25- jarig jubileum volgend jaar in Berlijn.

Auf wiedersehen 😘