Om 05.15 uur werd ik al weer wakker. Bloedheet op de kamer. Meteen maar douchen. Om 06.30 uur ontbijten en dan de spullen in de bus gezet. En precies om 07.30 uur vertrekken we.

We zijn al snel op de snelweg. Maar snel weg was geen optie. Jan had al gezien dat we in een file zouden belanden en die was er ook. Dat duurde een klein half uur extra.

Was het in Italië ‘’s morgens nog rond de 15 graden, hier tikt de thermometer al 22 graden aan. Ook vandaag belooft het een bloedhete dag te worden. We rijden en dan zegt Jan dat er bij Stuttgart een vertraging is van 1 1/2 uur. Hij kiest een andere weg. We zien dan weer een ongeluk. Een personenauto is van de middelste baan naar rechts gegaan. Maar daar reed al een vrachtwagen. Dus botsing.

Om 09.45 uur stoppen we voor koffie. De temperatuur is nu rond de 25 graden, maar er hangt een dreigende lucht. En als we weer naar de bus lopen begint het te spetteren. Maar we zitten voorlopig droog.

Na een half uurtje rijden we verder. En weer komen we in een file. Jan heeft de route al een paar maal aangepast. Maar Duitsland is net Nederland. Alleen maar files.

We rijden tot 13.00 uur en dan gaan we lunchen. Als we net in het restaurant zitten begint het te regenen. Wel ja, kan er ook nog wel bij. Om 14.00 uur rijden we verder en weer komt een drie kwartier rijden een file. Deze is gelukkig maar 13 km. Oh my, komen we ooit nog thuis! De regen komt nu met bakken uit de hemel. De temperatuur is ook gedaald. Het is nu 20 graden.

We sluiten lekker aan in de file. Gelukkig rijdt Jan op de linkerbaan. Dat gaat wat sneller. Op de rechterbaan rijden de vrachtwagens en dat zijn er heel wat.

Om 16.00 uur stoppen we een kwartiertje. De temperatuur is heerlijk nu. Zwaarbewolkt maar wel droog. We zijn om 17.45 uur bij ons wisselpunt voor het afscheidsdiner. Jan haalt onze koffers uit de bus en wij gaan eten. Het is hier behoorlijk druk. Na een overvloedige maaltijd halen we onze koffers op en brengen deze naar de bus die ons naar huis brengt.

We moeten nog een paar plaatsen bezoeken om reizigers af te zetten. En wij zijn de laatsten.

We waren ook als eersten opgehaald, dus de eersten zullen de laatste zijn.

We kijken terug op een geweldige reis, veel gezien, veel gegeten, veel zon gezien en veel gewandeld (vooral van de berg naar beneden). De Dolomieten zijn prachtig.

De koffer pak ik morgen uit en dan begint het circus weer.

EN MIJN BENEN DOEN HET WEER!