Vandaag gingen we weer een stad bezoeken, Merano. Een prachtige stad. De route er naartoe is geweldig. Hoe dichter we bij de stad komen hoe meer boomgaarden met appels we zien. Echt niet normaal. Ik weet niet hoeveel boomgaarden we hebben gezien. Ze zijn ook al aan het plukken. Hoeveel kilo’s zullen hier vanaf komen?

We vertrokken om 08.30 uur en om 10.30 uur zijn we in deze mooie stad. Het kwikt stijgt per minuut. Op z’n hoogst was het 33 graden. Eigenlijk veel te warm voor een stadsbezoek. Jan stopt bij een busstation en dan stappen we uit. We lopen de brug over en dan gaan we de boulevard op. Deze boulevard loopt parallel aan een riviertje. Het stikt hier van de terrassen. We gaan meteen op een terras zitten voor koffie en verse jus.

Dan stappen we op en gaan we de winkelstraten in. Prachtige winkels maar ook prachtige prijzen. Jeetjemina wat is het hier duur. Ook vinden we hier Zara en H&M. Dezelfde artikelen als bij ons. Maar wel winterkleding. Nou daar hebben we op dit moment nog geen zin in.

Er zijn op de vele pleintjes kraampjes met allerlei soorten pasta. Mijn god ik wist niet dat er zoveel verschillende soorten bestonden. Ook veel olijfoliën en harde pittige worsten.

Dan gaan we weer naar de boulevard voor de lunch. We zitten weer bij dezelfde tent waar we eerder al koffie hebben gedronken. Veel gerechten, pasta’s en pizza’s. Maar daar hebben we geen trek in. En dan vinden we een aparte kaart waarop broodjes kebab afgebeeld staan. Ook wel een keer lekker. Maar dat ze zo groot waren hadden we op de kaart niet gezien. Mama Mia!

We zitten lekker mensen te bekijken met een drankje en dan rekenen we af. We lopen een brug over naar de overkant van de rivier en gaan daar in de schaduw zitten. Jeetje zelfs hier is het nog bloedheet.

Om 14.30 uur vertrekken we weer naar ons hotel. Gelukkig val ik zeker een uur in slaap. Als we bij het hotel zijn, ga ik de koffer inpakken. Morgen beginnen we aan de terugreis. We overnachten in Duitsland. Maar eerst bezoeken we een banketbakkerij waar apfelstrudels gemaakt worden. We mogen er dan een opeten en we krijgen een beker volgens Jan. Nou nou, wat een verwennerij.

Maar eerst doen we nog even een drankje in de heerlijke tuin, heerlijk in de schaduw. En dan maken we ons gereed voor ons laatste diner in dit hotel. Weer vier gangen. Eerst pasta of soep dan salade van het saladebuffet, dan het hoofdgerecht, een heerlijke schnitzel met gebakken aardappelen en als dessert crème brûlée. Heerlijk allemaal.

En dan mogen we contant onze drankjes die we tijdens ons verblijf in dit hotel hebben genuttigd afrekenen. Dus niet pinnen. De eigenaresse van dit hotel bezit nog 3 hotels. Zelf komt ze ff innen. Iedereen krijgt een totaal bedrag op. Nou dat pikken wij natuurlijk niet. Ik wil een overzicht. Na veel vijven en zessen, krijgen we die. Die stinkerd stopt alles zo in haar beurs(je). Ik ben obstinaat. Eigenlijk wil ik gewoon met mijn pinpas betalen. Volgens Jan accepteert zij dat niet. Het is een wettig betaalmiddel, dus ze zal wel moeten. Maar ik hou me in en als we contant betaald hebben laten we haar in haar sop gaar koken.

We nemen nog een drankje. Van tevoren hadden we dat al bij de vrouw moeten opgeven zodat ze het totaal bedrag kon verhogen. We zitten nog ff gezellig te keuvelen en dan gaan we naar de kamer. Een kort nachtje, om 05.30 uur de wekker, om 06.30 uur ontbijt en vertrek om 07.30 uur.

Trusten!