Vandaag vertrokken we dan naar onze eindbestemming Lutago (Dolomieten) in Italië. De koffers moesten om 07.00 uur buiten staan. De wekker had ik om 06.30 uur gezet. Ben gaan slapen en ik werd om 03.00 uur wakker. Ik kijk voor de tijd dan op mijn telefoon. Maar die deed helemaal niks meer. Op mijn iPad zag ik dus de tijd. OMG dacht ik. Ik kan niet meer slapen want ik heb geen wekker. Maar op je iPad zit ook een wekker. Nooit geweten.

Na veel hannesen met mijn telefoon werd dat ding weer tot leven gebracht. Dus kon ik weer lekker slapen. Nou daar kwam niet veel meer van. Heb een half boek uitgelezen vannacht. Om 06.00 uur maar gaan douchen.

En Johan Cruyff heeft gelijk gehad. Ellek nadeel heb ze voordeel. Gedurende de hele verdere busreis viel ik veel in slaap. Onderweg hebben we heel veel regen gehad. En in de buurt van München hadden we steeds file. Dus een tukkie is dan heerlijk.

We stoppen een aantal keer voor thee, lunch etc. Dan moet Jan onze chauffeur tanken. Voor een vermogen werd er getankt. We rijden Italië in en dan schijnt de zon. We zien de thermometer van 17 graden stijgen naar 31 graden. Mijn humeur gaat hier beter op.

Maar als we een klein half uurtje verder zijn, begint het weer te regenen en daalt de temperatuur weer naar 22 graden. Als we bij het hotel aankomen, het is inmiddels 17.45 uur, komt de regen met bakken uit de hemel. Jan gaat het hotel binnen om de kamernummers op te vragen. Als de regen wat minder wordt, stappen we uit. De koffers worden netjes naar boven gebracht als je dat niet zelf kan doen. En aangezien wij op de 2e etage zitten en er geen lift is, kan ik het niet zelf.

Keurig wordt mijn koffer bovengebracht en kan ik deze uitpakken.

Dan is het weer tijd voor het diner. Weer zoveel gangen, geweldig. Na het eten nemen we nog een afzakkertje en dan is het alweer bedtijd. Morgen gaan de uitstapjes echt beginnen.