mariannebrinkopreis.reismee.nl

Op een mooie Pinksterdag ..... (de eerste)

Na het ochtendritueel kijken we tegen beter weten in weer op Buienradar. Geen regen voorspeld. Dus we maken ons klaar voor een fietstocht van bijna 40 km over de Veluwe.

Fietstassen worden volgestouwd met allerhande spullen. Ook dropjes natuurlijk. En dan vertrekken we vol goede moed. We fietsen het park uit naar het centrumpje. En dan.... oh laat het niet waar zijn. Regendruppels. We weten niet of het door gaat zetten, dus, daar gaan de vreselijke poncho’s weer.

Als we een paar minuten hebben gefietst, stopt de regen, wat een zegen! We houden de poncho’s voor de zekerheid nog even aan. Als we bij Gerritsfles (prachtig natuurgebied waar vaak schapen grazen, maar vandaag even niet) zijn, stoppen we om van het uitzicht te genieten en ons te ontdoen van de poncho’s.

Dan stappen we weer op onze stalen rossen en vervolgen we onze weg. Op een moment komen we bij het voormalig zendstation Radio Kootwijk. Daar zien we een etablissement met coffee to go. Binnen zitten een paar fietsers met een drankje en gebak. Dat willen wij ook.

We stappen dus naar binnen en doen onze bestelling, koffie, warme chocomel met slagroom en appelgebak. Ik vraag aan de ober of we binnen mogen zitten. Dat mag niet van de ober. Ik vraag waarom de fietsers dan wel binnen zitten. Tja zegt de man, ze doen het gewoon. Oké dan. Als onze bestelling klaar is gaan we ook gewoon aan een tafel zitten. En geen haan die er naar kraait.

Na deze versnaperingen fietsen we weer verder. Na vele kilometers komen we in de buurt van (again) ome Arie. Daar is een behoorlijk overdekt terras, dus tijd voor de lunch. We mogen niet met z’n vieren aan een tafel. Dus dan maar twee tafels. Erg ongezellig. Het was nu behoorlijk fris. En ik raad jullie niet aan als het waait en fris is, iets warms te bestellen. Ten eerste waaien je slablaadjes van je bord (op zich best wel geinig) en je warme hap is pardoes koud.

Dan vervolgen we onze weg. Het is nog steeds droog, maar als je hard moet trappen met tegenwind, krijg je het vanzelf warm. Om een uur of drie zijn we weer in de bungalow. We snacken wat en dan breekt zomaar de zon door. Niet al te lang, maar uit de wind is het heerlijk.

We willen niet weer buiten op een terras eten vanavond en in het dorp en in Beekbergen zijn de winkels gesloten, dus we bestellen via de app onze maaltijd bij de snackbar. Heerlijke milkshake erbij, voorlopig hoeven we niks te eten.

Als de maaltijd gezakt is, maken we een flinke wandeling. ‘s Avonds is het windstil een de lucht blauw. Ideaal om op zoek te gaan naar wild. Als we na een flinke tippel van een uur thuis komen, moeten we constateren dat we geen beestje (zelfs geen torretje) hebben gezien.

We drinken koffie en Chris stapelt (voor mijn gevoel veel te hoog) wat van die kant en klare houtblokken in de open haard en steekt ze aan. Meteen al zien we vlammen, niet normaal meer. De temperatuur loopt op, en nog verder. We moeten de deur naar buiten open zetten om het behaaglijk te hebben. Jeminee, wat een bloedhitte zeg. We borrelen en pas om 22.00 uur spelen we weer een potje Tokken.

De jongens winnen een potje en de meisjes ook een. Gelukkig zijn de houtblokken bijna opgebrand. We wachten voor de veiligheid tot de blokken opgebrand zijn. Inmiddels is het al tweede Pinksterdag en dan duiken we ons bed in.

Reacties

Reacties

Sylvia

Jullie wel heerlijk buiten geweest en alle diertjes hadden ADV en zaten binnen, misschien ook te Tokken????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!