Na het ontbijt trekken we er weer op uit met de fiets. Ditmaal rijden we een rondje Eerbeek, Brummen, Beekbergen, Hoenderloo en weer terug naar Eerbeek. Wel een rondje van bijna 50 km. Het weer is rustig, bijna geen wind en nog geen regen.

Buienradar gaf aan dat er rond 14.00 uur een buitje kon vallen. We vertrekken om 10.00 uur en verwachten om 14.00 uur weer terug te zijn. Ook nu is het weer een heerlijke fietstocht. Eerst een eind langs het Apeldoorns kanaal met wind mee. Beter!

Als we door Beekbergen gereden zijn duiken we het bos in. Af en toe klimmen maar meestal bergafwaarts. Dat gaat supersnel. We kijken links en rechts, maar van wild is niks te bekennen. We balen als een stekker. We rijden natuurlijk op een fietspad waar meerdere mensen gebruik van maken. Tja en dan neemt het wild de kuierlatten.

We komen in Hoenderloo aan. Lunchtijd! We staan bij het Pannekoekenhuis (ik weet dat het pannenkoeken moet zijn, maar dit is de eigen naam van het restaurant). Nog net niet open. We wachten 10 minuten en dan kunnen we uitkiezen. Jammie.

We besluiten niet naar ome Co te gaan en we balen eigenlijk dat het volgende stuk van de route over de Woestehoefweg gaat. Niks aan met die auto’s langs je. Maar dan gebeurt er iets.

Ik zie een wild zwijn aan de rechterkant lopen. Ik roep alleen maar zwijn en we stoppen allemaal. Wow, niet een, maar meerdere met kleine biggetjes. Wat geweldig. En dan zien we ineens een roedel herten voorbij komen. Het moet niet gekker worden. Zo zie je jaren niks en nu heel veel.

Na tig foto’s en filmpjes rijden we weer verder. En weer zien we zwijnen en een reetje. Waarschijnlijk is het dezelfde groep zwijnen. Maar dat maakt ons geen donder uit. Ademloos blijven we minutenlang kijken. Ik ben helemaal euforisch. Mijn dag kan niet meer stuk.

Vrolijk rijden we verder. En dan begint het te sputteren. De walgelijke blauwe poncho’s aan en gaan met die banaan. Het kan mij in ieder geval geen zak schelen dat het regent. Ik kan mijn geluk niet op.

En terwijl ik nageniet van deze heerlijke tocht, stopt de regen alweer. Bij de bungalow zetten we de fietsen neer en dan gaan Carla en ik boodschappen doen. Vanavond eten we thuis. Na de overvloedig maaltijd van gisteren is het even pas op de plaats.

‘s Avonds Keesen we weer. En of het door de medicijnen van Jon komt weten we niet, maar de jongens winnen twee potjes. Morgen moet Jon maar even naar de dopingcontrole.