Lang gewacht, stil gezwegen, nooit gedacht en toch gekregen????
07 okt. 2019
🇮🇹
vanuit Italië
Ontbijten, uitchecken, auto inpakken en weer op pad. Ons volgende doel is Cagliari. Mooier kan een stad niet liggen, aan de Golf der Engelen. Al snel komen we een tankstation tegen en dan gooien we
de tank vol. De banden worden opgepompt en de voorruit gewassen. We kunnen voorlopig weer even vooruit.
Het is een ritje van ruim een uur. Maar deze rit is niet zo mooi als alle voorgaande ritten. Veel industrie, laagland en we zien, net als in heel Sardinië overigens, heel veel vuilniszakken aan de
kant van de weg liggen. Echt afschuwelijk. In Cagliari gaan we op zoek naar een parkeerplek en dat is nogal een dingetje. Het is berendruk in deze stad. Maar na veel vijven en zessen vinden we bij
de haven nog een parkeerplaats.
We lopen direct via de geweldige oude smalle straatjes naar boven om het Bastion van Remigius te bezoeken. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht over heel Cagliari. De opgang van de gebouw bevindt
zich op een piepklein pleintje met een aantal terrasjes. We duiken er een in (Antico Caffé, Cagliari’s oudste koffiehuis, sinds 1855) en bestellen wat te drinken met een grote punt tiramisu. Oh dit
is hemels, zo lekker!
Dan gaan we de vele trappen bestijgen om boven te komen. Je hebt dan een geweldig uitzicht. We zien de oude stad, Torre dell’Elefante, dit is een 42 meter hoge Olifantstoren, een van de weinige
toegangen tot de wijk Castello. Tegen de buitenmuur vind je een sculptuur van een olifant, symbool van wijsheid en kracht.
Als we genoeg hebben van het uitzicht gaan we weer naar beneden via de winkelstraatjes. Sylvia en ik kopen hier allebei wat!
Dan is het lunchtijd. Vele restaurants zijn vol. We vinden er een die nog plaats voor vier personen heeft. Wat er op de lunchkaart staat kunnen we niet thuisbrengen. Google Translate kan het zelfs
niet vertalen. We bestellen wat, Kees krijgt lasagna en wij iets met brie. Erg lekker moet ik zeggen.
Dan gaan we weer naar de auto en rijden we naar Capoterra naar ons mooie hotel Santa Gilla. We komen daar over bruggen over het water. En het is dat we alle vier zaten, anders waren we omgevallen
van verbazing. Zagen we gisteren in het dorp van Wim Sonneveld nog geen dooie mus en geen een flamingo. Nu zagen we er honderden. Echt niet normaal.
Als we aan het eind van het water zijn zien we ons hotel al liggen. We checken in, brengen de koffers naar de kamers op de 1e etage en zien dan dat we uitzicht op het water met de vele flamingo’s
hebben.
Bij het inchecken besloten we in het hotel te eten. De receptioniste vertelde dat er een keuzemenu is. We moeten onze keuze bekend maken. Als we weer naar beneden gaan, kiezen we een menu uit. Als
we onze keuze willen opgeven blijkt het restaurant vol te zitten. Wat een doos zeg!
Dan gaan we het hotel verkennen en zien we het prachtige zwembad. We blijven hier twee nachten en we besluiten om morgen een relaxdag te houden bij het zwembad of het mooie strand aan de overkant
van de weg.
Via Tripadvisor zoeken we een restaurant in de buurt uit. Binnen twee kilometer zit een goed restaurant. We eten hier heerlijk een ook de tiramisu was niet te versmaden. Alhoewel die van vanmorgen
lekkerder was.
Na de maaltijd gaan we weer naar het hotel en op de gang is een gezellig zitje. Daar gaan we keesen.
En alsof de duvel er mee speelt. Weer hebben de meisjes gewonnen. Drie-nul welteverstaan. Sylvia en ik overwegen om dit spel niet meer te spelen als we geen tegenstand te duchten hebben.
Welterusten.
Reacties
Reacties
07 okt. 2019, 23:51
Op zoek naar een leuk Italiaans duo dat goed kan keezen??⚅⚄⚃⚂⚁⚀??????????
Aan die hollandse snukkels hebben we ook niets??????
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!