Vandaag was een prachtige dag. Veel zon en een heerlijke temperatuur. We togen met de bus naar Sykkylven waar we op de ferry stapten voor een tochtje van een kwartier naar de overkant van het fjord. Ons doel is Hellesylt. We maken een fotostop. We zien een prachtig meer en de huisjes aan de overkant weerspiegelen in het gladde water.

We rijden naar de volgende ferry om te varen door het Geirangerfjord. We zijn als eerste aangekomen en daarom mogen we als eerste op de boot. Hup, snel naar boven en een plekkie bemachtigen. Wow, dit is zo mooi. Je voelt je nietig tussen deze muren. Op een moment roept de kapitein om dat er kleine walvissen langszwemmen. Wat een prachtig gezicht. Het zijn er heel veel.

Er komt geen eind aan het grote genieten. In Geiranger gaan we van boord. We stappen de bus weer in en vervolgen onze weg. Boven op het fjord Flydasjuvet maken we weer een stop om foto's te maken. Adembenemend is het hier.

Verderop gaan we in Pollfoss koffie drinken bij een Nederlands stel. Hendrika en Frits geloof ik. Dat zijn niet de allervrolijksten. Op mijn vraag hoelang ze al hier wonen, krijg ik als antwoord: tien jaar. En op mijn volgende vraag hoe het is gekomen dat ze zich hier gesetteld hebben, antwoordt Hendrika: kijk eens naar buiten. Mens stik. Ik ga naar haar vrolijke man (not) om mijn warme chocolade op te halen. Dat mag hij doen. Hendrika gaat over de Kronen. We peren 'm snel en gaan buiten foto's nemen.

Onze volgende stop is Lom. Daar is een prachtig staafkerkje. Deze ligt in het plaatsje Fossbergom. Hij is gebouwd op een zanderige vlakte boven de rivier Otta. Deze staafkerk is vermoedelijk voor 1160 gebouwd. De kerk had van oorsprong een rechthoekige vorm en heeft vier staanders (staven). De oorspronkelijke ramen waren klein en rond. Deze ramen worden ook wel Ossenogen genoemd.

We lopen rondom het prachtige kerkje en nemen een kijkje bij de machtige rivier die door het dorpje stroomt. Dan stappen we weer in voor de rit naar het hotel. En dan is er commotie in de bus. Iedereen roept wat en we verstaan er niets van. De bus stopt. Er staat een eland naast onze bus. Oh, geweldig. Wat een prachtig beest. We maken snel foto's. En er staat er nog een in de bossen. Maar de bus moet verder. We houden het verkeer op.

In een klein half uur zijn we in ons hotel. Koffers op de kamer. Mail lezen en eten met de hele ploeg. Als we bij het restaurant komen, krijgen we de schrik van ons leven. De hele lobby staat vol met Chinezen. Snel zoeken we een plaats in het restaurant. Maar onze Tonny heeft tegen de manager van het hotel gezegd dat de Chinezen niet eerder dan 19.30 uur het restaurant kunnen betreden. Ja, die Tonny, daar hebben we wat aan.

Na het eten lopen we nog even door het dorpje en zijn we het er allemaal over eens dat dit een geweldige dag was.