En dan vergeet ik nog te vertellen dat ik eergisteren contact heb gehad met mijn bank. Bij het pinnen op de luchthaven ben ik waarschijnlijk mijn pinpas vergeten uit de automaat te halen. Mijn pas zat in ieder geval niet meer in mijn beursje. De pas is geblokkeerd en als ik thuiskom ligt er weer een nieuwe op de mat. Gelukkig hebben we nog een bankpas en twee credit cards bij ons. Dus no problem.

Vandaag stapten we weer op de bus voor ons hotel en lieten we ons naar KL Sentral rijden. Het Centraal Station van Kuala Lumpur. Onze missie vandaag was Batu Caves. Een prachtige tempel in een grot. Te bereiken via 272 treden. Naast de trappen staat een mega "gouden" standbeeld van Lord Murugan (Who the f*ck is deze lord?).

In het station vroegen we waar we tickets konden kopen (voor 5 Ringgits, is omgerekend € 1,06 voor twee kaartjes voor een tochie van een half uur) en waar we op moesten stappen. Precies op tijd vertrok de trein. Het station bij de tempel was het eindstation. We stappen uit en denken dat we op de Dam in mijn geboortestad zijn beland. Wat een duiven hier, niet normaal meer.

Dan begeven we ons naar de trappen. Je hoeft geen entree te betalen en we beginnen aan de tocht naar boven. Nou hoorde ik wel een mevrouw roepen, maar had geen idee dat ze mij riep. Ik liep dus rustig verder. Komt de mevrouw naar boven gerend en tikt mij op mijn schouder. Mijn jurk was te kort (net boven mijn knie) en je mag niet met blote knieën de tempel in. Maar waarom mocht Chris dan wel met zijn korte broek en blote knieën naar boven? Ik moet een sarong huren die de mevrouw omknoopt. Ik wilde nog iets zeggen over discriminatie, maar bedacht me al direct dat het geen zoden aan de dijk zou leggen.

Verder lopen dan maar. Pfft, erg heet hoor. We rusten af en toe (best wel veel) uit. Zit ik op een muurtje met Chris, draai ik me om, zit er een aap naast me. Ik schrok me wezenloos. Het sterft van de apen hier. Zakken chips worden uit handen van de toeristen gerukt een ook flesjes frisdrank. De apen krijgen deze open en vieren een feessie.

Als we eenmaal boven zijn, zijn we best wel trots op onszelf. We genieten van het mooie uitzicht. En gaan dan weer naar beneden. We gaan de tempel niet in, dus het rokkie droeg ik voor Jan Joker. Ik ben als de dood voor grotten met mogelijk vleermuizen.

We stappen weer de trein in en op het station lunchen we. Dan gaan we weer naar Kuala Lumpur City Centre. We genieten van het prachtige park bij de Petronas Towers. We besluiten ons avondeten te nuttigen in het winkelcentrum Pavillion. Ook weer zo een geweldig winkelcentrum. Met de hop on, hop off bus verwachten we er snel te arriveren. Maar net als in Nederland is het rond 18.00 uur spitsuur. Jeetje wat een auto's, niet normaal meer.

's Avonds doen we nog een rondje markt en dan gaan we naar de kamer, de koffers inpakken en de vouchers voor morgen klaarleggen. We vertrekken morgen met de boot naar Pangkor Island.