Sambal bij???????
27 mei 2015
🇨🇦
vanuit Canada
Woensdag 27 mei 2015
Verkassen in de regen. Verdomd als het niet waar is. We ruimen de auto in in de stromende regen. Vandaag gaan we naar Kingston aan het Ontario meer. We rijden in de regen een prachtige route.
Bossen, weiden, meren, veel meren...en dan ineens zie ik iets lopen aan de kant van de weg. Stoppen dus. Van verre zagen we niet wat het was, maar als we uitgestapt zijn, zien we dat het een soort
kalkoen is. Niks bijzonders natuurlijk. Maar als je maar zo weinig beesten hebt gezien tijdens je reis, ben je blij met elk beest. Als we dichterbij komen rent het beest als een malle. Jon en ik er
achter aan en Chris met Carla reden heel langzaam met ons mee. Ineens is dat stomme beest vertrokken. Foetsie. Dus zelfs van dat beest hebben we geen foto.
We stoppen een aantal keer om koffie te drinken, boodschappen te doen en te picknicken. Inmiddels regent het al een tijdje niet meer, sterker nog...het is bloedje heet. Maar het kan ons niet heet
genoeg zijn.
Halverwege de middag komen we bij ons hotel aan. En ik weer niet of jullie je kunnen herinneren dat we in IJsland werden onthaald door een Thaise, nu stond er een piepklein Chinees vrouwtje achter
de balie. Ze ontving ons lachend en wij moesten dus ook lachen. En niet omdat ze zeker al 50 jaar niet naar de tandarts was geweest en ook niet vanwege haar kapsel. Gewoon omdat ze zo gezellig was.
Ze verwachtte ons al (ja duh, dit hotel hadden we in januari al geboekt).
Ze vroeg ons hoe de reis vanuit Zwitserland was geweest??? Huh, ze kon ons wel verwachten, maar verwachtte ze niet nog meer logees? We vertelden dat we uit Nederland kwamen en weer moest dat
vrouwtje lachen. We kregen uiteindelijk de sleutels. Chris vroeg welke kamers wij toegewezen kregen. Ik noemde de nummers en Chris vroeg ook om 13, 18 en 25. Nou ben ik meestal wel snel van begrip,
maar nu snapte ik er niks van. Chris vertelde dat dat Chinese gerechten waren. En de mevrouw maar lachen. En op zo'n moment ben ik zo blij dat er Tena's bestaan!!!
Het is een heel gaaf hotel met zwembad. En met deze temperaturen zou een duik geweldig zijn, ware het niet dat het zwembad leeg was. Balen dus.
We droppen de koffers in de kamers en gaan heerlijk buiten in de zon zitten, drankje erbij. Helemaal top. Als het bijna avond is besluiten we naar downtown te gaan. We hoeven onze straat maar uit
te rijden en dan zijn we al in de haven. Al duurt zo'n ritje in de stad wel wat langer dan in de bossen.
We parkeren de auto en lopen naar de haven. Wat een leuke stad is dit ook. Dan lopen we de winkelstraat in. Niks bijzonders maar we vinden wel een geweldig restaurant. Pasta voor de meisjes, steaks
voor de jongens. Koffie drinken we bij Starbucks.
En omdat we morgen Canada verruilen voor the States willen we al ons Canadese geld opmaken. De tank wordt volgegooid en we halen bij de buurtsuper een aantal flessen Perier en flessen water. Als we
hebben afgerekend, hebben we nog vier Canadese dollars over. En omdat we toch echte Hollanders blijven, moesten die natuurlijk tot op de laatste cent worden opgemaakt.
We sturen Jon en Chris met het beursje de winkel in om wat chips te scoren. Als twee kindjes zo blij waren zij. Chris was de centjes aan het tellen en Jon zocht daarbij de chips uit. Carla en ik
hebben in een deuk gelegen. Toch geen slimme jongetjes want ze hielden nog $ 2,00 over, sukkels.
Dan drinken we "thuis" nog een afzakkertje (jammer dat er in Perier zo weinig koolzuur zit) en de chips blijven onaangeroerd. We bekijken de route die we morgen rijden en hopen dat we sneller de
grens over zijn dan bij de Niagara Falls. Oh onze reis loopt bijna op zijn eind.
Reacties
Reacties
28 mei 2015, 09:00
Jammer toch al die regen maar daar is het na regen komt zonneschijn dat is weer heerlijk geniet er nog van
Groetjes x
28 mei 2015, 12:31
Geweldig, je krijgt me altijd aan het lachen met je verhalen!!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!