Fossenjacht in de regen
14 mei 2015
🇮🇸
vanuit IJsland
Donderdag 14 mei 2015
Vandaag gingen we op fossenjacht. Foss is waterval, dus dan weten jullie wat ik bedoel. Het goot al vanaf het moment dat we vertrokken van de padvinderij. Getsie, niet leuk. De eerste foss die we
bezochten was Seljalandfoss. Een prachtige niet al te hoge maar wel brede waterval. We hebben achter de waterval langs gelopen. Je werd wel kletsnat maar dat waren we toch al van de regen. De
tweede foss was Skogafoss, en hele hoge waterval. Met een trap kon je naar de bovenkant van de foss lopen. Helaas was het met deze storm en regen niet te doen deze klim naar boven te maken. We
balen als een stekker. Tijd voor een bakkie met een stuk taart om weer warm te worden.
Als we weer in de auto zitten begin ik spontaan te zingen: papegaaitje leef je nog, iaa deea. We vervolgen onze weg naar Dyrholaey (nee geen tikfout). Daar op die rotsen aan zee huisvesten de
papegaaiduikers zich. En nu maar hopen dat ze er zijn. In mei en juni is de rots afgesloten vanwege het broedseizoen. Wij laten ons niet weerhouden en vinden geen borden die erop wijzen dat er geen
toegang is. Het regent zo hard, dat we bij het uitstappen onze regenponcho's aantrekken.
De zee is erg ruw en spat tegen de hoge rotsen op. In eens zien we een aantal papegaaiduikers. Als ik mijn eerste foto wil maken, waait mijn poncho over mijn hoofd. Ik worstel en ben in een hevig
gevecht met mijn poncho. Irri gewoon.
We zien prachtige papegaaiduikers. Wow, dit maakt alle ellende van de vreselijke weersomstandigheden goed. We zijn niet weg te slaan bij deze mooie duikers. Euforisch stappen we weer in de auto.
Drijf- en drijfnat. We zijn verkleumd. De auto beslaat als een gek.
We rijden naar onze slaapplaats voor vandaag, Kirkjubaejarklaustur. Weer geen tikfout. De plaatsnamen hier zijn niet uit te spreken. Vlak voor onze bestemming lunchen we. Inmiddels is het al 15.00
uur. Dan gaan we naar onze cottage. Prachtig gelegen aan de voet van een gigantisch rotsgebergte. We zien een bord receptie en willen naar binnen stappen. Op de deur staat dat de receptie iets
verder is, dus hupsakee, daar gaan we weer. Maar bij die receptie is niemand, the door is locked. Op de plattegrond staat het huis van de beheerder getekend. Dus hupsakee daar ging ik dus lopend
naar toe. By the way, hier is het DROOG. Een beetje rammelen aan de deur en ja hoor daar kwam iemand. Huh, ben ik in Thailand? Een Thaise in een pyama doet al ogenwrijvend de deur open en vraagt
wat ik kom doen. Ik vertel netjes dat we willen inchecken. Dat moest volgens de Thaise bij de receptie en die zou om 18.00 uur bemand zijn. Inchecken volgens Booking.com om 14.30 uur. Nou daar ga ik dus niet mee akkoord. Oke dan zegt de mevrouw. Ze haalt uit een plastic tassie onze sleutel. Of ik wel meteen wilde betalen. Ik
vond 18.00 uur wel een mooie tijd. Hilarisch.
De cottage is prachtig gelegen. Voor ons uitzicht op de uitgestrekte lavavelden en achter ons megarotsen. Vanavond eten we in het restaurant bij onze cottage. Misschien wel Thais! Who knows ????
Reacties
Reacties
15 mei 2015, 16:39
Weer een hele belevenis zo te lezen.Leuk!!!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!