Maandag 20 mei 2013

Om 09.00 uur zouden Marsha en Edwin door het taxibusje worden opgehaald. En om 09.15 uur zouden zij met het busje naar ons komen. Staan we om 08.45 uur in de keuken af te wassen, kloofjes in onze handen, staat er opeens een personenauto voor de deur. De chauffeuse vertelde dat ze ons kwam ophalen. Het busje was kapot dus nu reden ze met twee personenauto's. Prima dus, ware het niet dat Marsha en Edwin werden opgehaald door een stationwagen en wij met z'n vieren in een sedan. We zouden apart naar Schiphol rijden. Dat paste dus nooit, wij met z'n vieren en onze bagage. Dus de stationwagen moest langs ons om een passagier en wat bagage over te nemen.

We waren snel op Schiphol. Vanwege Pinksteren was het stil op de weg. Inchecken, koffers afgeven, koffie bij Starbucks, broodje bij McDonald, rookgedoe voor de verslaafden kopen en ..... Bjorn Borg onderbroeken voor Leonard. Want die zijn op Schiphol lekker goedkoop.

De tijd vliegt en dan kunnen we instappen. Het giet buiten en we verheugen ons nu nog meer op de komende twee weken met hopelijk heerlijk weer.

De vlucht naar Orlando duurt bijna 9 1/2 uur. Maar als je bijna 6 uur slaapt, gaat het echt heel snel. We stappen uit, halen de koffers van de band en checken dan weer in voor de vlucht naar Miami. We krijgen de schrik van ons leven. Het regent in Orlando. OMG!

We eten en drinken wat en begeven ons naar de gate voor het laatste rukkie. We vertrekken een uur later dan gepland naar Miami. Daar komen we om 21.00 uur aan. En hier regent het ook. Jakkes. We gaan de auto ophalen en dan gaan we in de stromende regen met donder en bliksem ons hotel opzoeken.

Ik had een hotel lekker dichtbij the airport geboekt. Makkelijk toch, maar ook hier volgt de ene wegomlegging de andere op. Uiteindelijk zijn we dan op onze bestemming. Snel koffers op de kamer, wat drinken en slapen maar.