mariannebrinkopreis.reismee.nl

Met de vlam in de pijp

Vrijdag 29 mei 2015
We moesten vandaag een flink eind rijden. Naar Parsippany. Niet omdat daar iets bijzonders is, maar omdat het niet zover van New York af ligt. We vliegen zaterdag via IJsland weer naar Amsterdam. Daar komen we zondag aan.
Het eerste stuk rijden we nog niet op de snelweg. Het schiet dan ook niet erg op. We stoppen een aantal keer voor een bakkie, de lunch en om te tanken.
We zien ook nu weer veel wildlife langs de kant van de weg. Allemaal dood gereden.Zelfs een dode zwarte beer. We wisten niet dat deze beesten hier ook voorkwamen.
Om 14.30 uur zijn we in ons hotel. Het is echt heel warm, je moet dan denken aan een graadje of 30. We zetten de koffers op de kamers, drinken wat en willen dan of wandelen. Dat is geen optie want je wandelt dan langs de grote weg zonder voetpad. Of buiten in de zon zitten, maar dan kan ook niet want er staan buiten nergens stoelen of een bankje om op te zitten. We gaan dan, even maar, op de galerij zitten. Maar het is echt bloedheet, zeker ook omdat in iedere kamer de airco aan is en die apparaten geven een warmte af, niet normaal meer.
Chris gaat een tukkie doen en ik ga de koffers uitmesten. In een koffer de gedragen kleding en in de andere de niet gedragen kleding (ja ja, iedere keer neem ik weer teveel mee).
Dan gaan we naar een grote shoppingmall in de buurt, Livingston. We hebben nog niet echt lekker geshopt, dus daar hadden we alle tijd voor. We reden om een uurtje of vijf weg, net als alle arbeiders die eindelijk van hun weekend konden gaan genieten. Chaos op de weg. En de GPS deed het prima, maar dan moet je wel doen wat Betje zegt!
Uiteindelijk komen we dan toch in de super grote mall aan. Wow, shoppingtime. Wat veel winkels. In ineens kreeg ik een deja vu. Wat rook ik toch? Tja, Hollister natuurlijk. Twee jaar geleden hebben we met de kids in Florida in bijna alle shoppingmalls Hollister bezocht. Het luchtje ruik je al van verre.
We eten wat bij een foodcourt en dan gaan we weer naar de auto. Chris heeft de pest in. Hij heeft in alle steden die we hebben bezocht geen vinyl (grammofoonplaten) gevonden. Hij opent de auto we stappen bijna in, ik draai me nog een keer om en zie dan op de ruit van een mega boekwinkel met grote letters Vinyl staan. Ik wist niet dat Chris zo hard kon rennen.
Maar heel teleurgesteld kwam hij terug. Er waren niet erg veel platen vond hij en die ze wel verkochten, heeft hij al. Balen dus.
Gelukkig was er in deze boekwinkel een Starbucks, dus namen we nog even een koffietje.
Dan weer naar het hotel. Een biertje en een spaatje en dan is het weer bedtijd. We slapen vannacht voor de allerlaatste keer in the States. We hebben genoten van alles wat we gezien en meegemaakt hebben. Ondanks de regen die af en toe roet in het eten gooide, hebben we prachtige dingen gezien. En heel langzaam aan gaan we ons al weer voorbereiden op onze rondreis door Zuid-Afrika aan het eind van dit jaar. Oh wat is het leven fantastisch!

Reacties

Reacties

Astrid en Michelle

Ja dan zit het al weer op, maar wat een schat aan ervaringen hebben jullie weer opgedaan!
Goede reis en kom weer veilig thuis!

De van Dijkjes

Hoi Brinkjes,

Wat een avonturen weer, wat hebben jullie weer veel gezien en beleefd. Heerlijk.....Hele goede terugvlucht toegewenst en alvast WELKOM THUIS!!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!