mariannebrinkopreis.reismee.nl

Bootje varen en zwemmen met apies

Vandaag zaten we de hele dag op of in het water. ‘s Morgens werden we door een busje opgehaald en naar de haven van Krabi gebracht. Er lagen heel veel boten. Maar wij waren een van de eersten die vertrokken deze morgen, 08.15 uur. Na een goed half uur varen hadden we onze eerste stop. Snorkelen maar. Niet heel veel bijzondere vissen en zeker geen mooi koraal. Mede door de tsunami van 2004 en door de toeristen die met flippers het koraal vernietigden.

Na een half uur is het instappen geblazen en begeven we ons naar de volgende stop. Een prachtig, piepklein witstrandje. Wow, en hier een bounty eten... en weer snorkelen natuurlijk. Van lieverlee komen er ook steeds meer boten. Dus inpakken en wegwezen.

We varen naar de Phi Phi eilanden. We varen dan langs Maya Bay. Het is verboden dit prachtige strand te bezoeken. Hier is ook al het koraal vertrapt en de visstand minimaal. Vanaf de boot bekijken we het mooie strand.

Dan gaan we naar Phi Phi. We lunchen daar en gaan dan heerlijk zwemmen in die prachtige zee. Na twee uur stappen we weer in de mega speedboot en dit keer varen we naar Poda Island. Hier gaan we ook een uurtje zwemmen en zonnen. Heerlijk.

Dan varen we weer naar de haven en het busje staat al weer klaar. Snel naar het hotel en meteen het zwembad in duiken.

In de avond gaan we op zoek naar een restaurant. We vinden er een dicht bij het hotel. We kiezen alle vier een voor- en hoofdgerecht uit. Het voorgerecht komt al snel, tegelijk met de drankjes. Dan wordt er een schaal patat op tafel gezet, die hebben wij niet besteld. De bediende komt dan met een bord saté. Dat hebben we ook niet besteld. Dus wegwezen met dat bord.Het hoofdgerecht had ook wat voeten in aarde. Jon en Chris kregen eerst hun bord. We kijken daar niet vreemd van op, want dat schijnt hier normaal te zijn. Vlees waar geen doorkomen aan is. De jongens geven hun vlees terug en bestellen maar iets anders. Dan krijg ik mijn bord. Carla en ik hebben hetzelfde besteld. Maar als ik al een tijdje eet, heeft Carla nog steeds niks. We blijven maar vragen. En dan heb ik er genoeg van. Ik knal wat van die Thaise bath op tafel en we stappen op.

Hilarisch natuurlijk. Dit hebben we, waar ook ter wereld nog nooit meegemaakt.

We lopen de hoofdstraat in en belanden bij een Italiaans restaurant. Daar hebben de drie heerlijk gegeten en ik genoot ook van de bruschetta. Ik had natuurlijk al wat op.

Het was weer een memorabele avond en al lachend duiken we ons bed in.

Reacties

Reacties

Sylvia

Ik hoop dat dit niet nodig is dat je wegloopt, schaam me dood??????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!