mariannebrinkopreis.reismee.nl

Zonnen, zwemmen, regen, massage en een gezellige avond

Onze laatste volle dag op Lombok. Morgenavond om 17.25 uur vertrekken richting Amsterdam. Wel drie vluchten. We besloten vandaag maar rustig aan te doen. 's Morgens gaan we lekker zwemmen in het zwembad en rond 14.00 uur komen er wolken. Ik wil nog steeds een massage en besluit dat dit een goed moment is. Chris heeft geen behoefte en blijft lekker lezen by the pool.
Bij de spa wordt gevraagd welke massage ik wil. Ik koos de body massage en niet de poezelige maar de stevige. Yeah! Ik mag even wachten als de massagetafel gereed gemaakt wordt. Ik krijg een nat handdoekje om mijn handen mee af te wassen en een kop ijskoude gemberthee. Ik vind koude thee al vies en dan ook nog van gember. Ik zit op het buitenterras met mijn rug naar de tuin. Zal ik wel, zal ik niet? Maar ik zit daar niet alleen, dus nee, dit is geen optie. Als je vlug drinkt, proef je alleen maar het laatste slokkie. Oke dan, daar gaat ie. Wat een bocht.
Als ik het kopje heb neergezet komt de masseuse mij halen. Ik heb mijn natte badpak aan en de masseuse geeft mij een badjas en een plastic zakkie. Daar zit underweare in, she said. De mevrouw trekt zich terug en ik ontdoe mij van mijn natte badpak. Haal het underweare uit het zakkie en denk bij mijzelf: "Moet ik mij daarin heisen". Het papieren onderbroekie heeft de maat van onze kleindochter met Pamper. En terwijl ik het broekie over mij knie schuif, scheurt het al. OMG, wat een verschutting. Ach denk ik bij mezelf. Straks ben ik hier weg en zie ik haar nooit meer. Ik trek de badjas aan en roep de mevrouw dat ik er klaar voor ben. Dan mag ik de badjas uit doen en op de massagetafel plaatsnemen, op mijn buik met mijn hoofd in een gat. En dan begint het het getrek en geduw. Oh wat is dit heerlijk. Ik heb meestal moeite met mij te ontspannen, maar dat is nu niet het geval. Heerlijk is het. En dan hoor ik gekletter. Ik vraag aan de mevrouw of het regent. En zij beaamt dat. En niet zomaar een buitje, nee een complete wolkbreuk met onweer. Ik denk aan mijn lief onder de parasol bij het zwembad met zijn boek over Litmanen. De stakker en even is mijn volledige ontspanning weg en probeer ik, terwijl ik niks kan uitrichten, een plan voor Chris te bedenken. Maar die is natuurlijk niet achterlijk. Bij de eerste spetters is hij naar het restaurant gegaan en heeft daar heerlijk gezeten.
Dan mag ik na een uur op mijn rug gaan liggen. Ik krijg een lap over mijn hele lichaam en de mevrouw vraagt of ze een masker op mijn ogen mag leggen. Prima hoor. IJskoud dat natte masker met een ondefinieerbaar luchie. En de massage goes on. Oh ik geniet. En dan zegt de mevouw dat zij haar handen gaat wassen. Ik moet zo blijven liggen, ze komt zo terug. Nieuwsgierig als ik ben haal ik toch het masker van mijn ogen en zoek een klok. Ik zie dat het al 15.15 uur is. De regen is inmiddels gestopt. En dan doe ik vlug het masker weer op mijn ogen. Maar oh my. Het voelt anders dan zo even!
Vlug kijk ik naar het masker en zie dat er een los vel papier of zoiets voor zit. Snel zorg ik dat het papier op de juiste zit en plaats het masker weer op mijn ogen. Pfft, precies op tijd. De masseuse komt weer binnen. En ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat ze heeft gezien dat ik het masker van mijn ogen heb gehaald. En wat nou het grappige van het geheel is. Ze gaat achter mijn hoofd zitten en haalt het masker eraf. Inwendig moet ik lachen en stel ik mij voor dat ik word opgenomen door Candid camera.
Dan krijg ik nog een hoofdmassage en om 15.30 uur is het uit met de pret. De kosten voor de massage laat ik op ons kamernummer zetten. Ik wil de masseuse natuurlijk ook wat geven. Maar oh nee. Chris heeft de tas met de portemonnee. Ik leg haar uit dat ik straks met wat geld voor haar terugkom. Ik moet mijn man gaan zoeken. Maar dan zegt de mevrouw: "Uw man zit hier op u te wachten". Oh de lieverd, was natuurlijk bezorgd waar zijn duifje bleef. Gelukkig kan ik de mevrouw het geld geven en dan gaan we naar de kamer. De regen is inmiddels opgehouden en het is meteen weer bloedheet.
Van KLM hebben we bericht dat we kunnen inchecken. Stoelen hebben we al weken geleden gereserveerd. Een bij het raam en een bij het gangpad. En of de middelste stoel nou wel leeg blijft zullen we wel zien.
Voor de vlucht van Lombok naar Denpasar, een kleine drie kwartier, kunnen we nog niet inchecken. We vliegen dan met Garuda. En ik weet dat deze maatschappij jaren geleden op de blacklist heeft gestaan. We zien het wel.
We gaan douchen en ons klaar maken voor ons gezellig avondje met Nikita en Attila. Het weerlicht weer en bij de receptie lenen we een paraplu. Want drijfnat in het restaurant aankomen is geen optie. En het is een stief kwartiertje lopen. We zijn net een paar minuten onderweg of het begint te hozen. We kunnen gelukkig schuilen bij een leegstaand pand. We wachten nog een paar minuten en dan wordt de regen minder. We snellen naar het restaurant waar het stel al op ons zit te wachten.
We kiezen een tafel hoog en droog in het restaurant. En dan kan het gezellig samenzijn beginnen. We hebben het over van alles. We hebben amper de tijd gehad om ons voor- en hoofdgerecht te verorberen. Er zijn veel raakvlakken tussen Nikita en mij. We kletsen alsof we elkaar al jaren kennen. Het leeftijdsverschil is erg groot. Het stel is jonger dan onze eigen dochters. Inmiddels is het al 23.00 uur en zijn we bijna de laatste gasten. We moeten er echt een punt achterzetten. Het personeel van het restaurant wil ook naar huis.
Inmiddels is het weer onbedaarlijk beginnen te regenen. Gelukkig heeft het restaurant een shuttle-service. Eerst wordt de jongelui naar hun hotel gebracht en later wij. Maar niet voordat we afscheid hebben genomen van dit symphatieke stel. We beloven contact te houden. En als zij weer in Amsterdam zijn, zijn we echt van plan ze op te zoeken.
Oh en Nikita en Attila, ik weet dat jullie deze blog lezen: Normaals bedankt voor de gezellige avonden en geniet nog van jullie dagen op Lombok en Bali.

Reacties

Reacties

Corrie

Zo het zit er weer op
Maandag weer aan de slag maar eerst even weekend vieren
En al je verslagen inboeken
Ik wens jullie een fijn weekend x

de v Dijke s

Wat heb je jullie laatste dag weer heerlijk en leuk papier gezet. Echt heel leuk om te lezen. Wat leuk om er zo n bijzondere vriendschap aan over te hebben gehouden. Alvast een hele goede en fijne terugvlucht toegewenst!!!!

Astrid

Was weer een mooie tijd van meegenieten via je verhalen. Jammer dat 't er weer op zit.
Veilige vlucht naar huis en tot volgende week!

Jeannette

Was weer heel leuk, elke dag je verhaal. Goede terugreis en ik zie je dinsdag weer

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!