mariannebrinkopreis.reismee.nl

Oh what a day!

Om 06.00 uur worden we gewekt door de wekker. Fietsen staat op het programma. Hup, douchen en ontbijten. Om 07.30 uur worden we opgehaald door een busje. We hebben een privetour geboekt. We zitten op een bankje buiten bij de receptie en dan voel ik...... druppels. OH NO. Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een hekel heb aan regen en helemaal als ik ga fietsen. Maar gelukkig zijn het maar een paar verdwaalde druppels. Als het busje arriveert stappen we in. We begeven ons, net als duizenden toeristen en arbeiders, in de file. Jeminee, wat is het hier druk. Niet normaal meer.
We rijden richting het meer Van Batu. Boven op een berg met uitzicht op het meer en de enige vulkaan van Bali, drinken we koffie en thee met gebakken banaan! Dan stappen we weer in en worden we naar een plek gebracht waar we een fiets kunnen uitkiezen. Er staan tig mountainbikes en ze zien er allemaal niet meer zo nieuw uit. We krijgen een helm op en trekken handschoenen aan.
Ik hoor jullie denken, welke gek gaat er nou met een graadje of veertig, vijfentwintig kilometer fietsen. Nou wij dus. En als je denkt dat we lekker veel calorieen verbruikt hebben, heb je het mis. We reden alleen maar bergafwaarts zeker 24,8 kilometer lang. Tja en die andere tweehonderd meter, ja die moesten we wel trappen. Het was heerlijk en ik heb alleen maar pijn in mijn polsen gekregen van constant de handremmen te gebruiken.
We stoppen een aantal maal om foto's te maken. Zo zien we prachtige rijstterrassen, veel tempels, mooie vergezichten en nemen we een kijkje in een traditionele Indonesische woning. Ben blij met mijn eigen huis. Ook bezoeken we een kleine koffieplantage. We kunnen verschillende soorten koffie proeven. En ik kreeg verschillende theesoorten te proeven. Natuurlijk werden er koffiebonen gekocht. En straks thuis mag Leonard vertellen of de bonen goed gebrand zijn. Hier worden ze met de hand gebrand In een grote koekenpan!
We rijden weer verder en na tweeenhalf uur op een zadel van een mountainbike, wil ik er af. En gelukkig zijn we al snel bij het eindpunt. Het busje staat ons op te wachten en brengt ons naar Ubud voor de lunch.
Ubud stond voor donderdag op ons programma. Maar het is hier zo vreselijk druk. Balen gewoon. We staan veel stil op de mainroad van Ubud en bekijken dit leuke kunstenaarsplaatsje vanuit het busje. We zien de kunstmarktjes en besluiten dat we niet meer naar Ubud hoeven.
We lunchen in een prachtig restaurant en nadat we van de heerlijke Indonesische lekkernijen hebben gesmuld, gaan we terug naar ons hotel. Een ritje van bijna anderhalf uur.
Als we in het hotel komen trekken we snel onze zwemkleding aan en dan "afkoelen" en het lauwwarme water van het zwembad. We komen helemaal bij.
Dan gaan we douchen en gaan we naar Double Six Beach. Want daar hebben we afgesproken met onze buurmeisjes Marjolijn (die al negen maanden op pad is, o.a. Australie) en Lianne (die samen met haar zusje in Nieuw Zeeland heeft afgesproken) die heel toevallig tegelijk met ons op Bali zijn (kleine wereld). We zien de meiden al zwaaiend aankomen en zij leiden ons naar een restaurant op het strand. We hebben daar heerlijk gegeten en alle verhalen van de meiden aangehoord. Wat een belevenissen van die meiden. Geweldig!
Oh ik wou dat ik veel later was geboren.......

Reacties

Reacties

de v Dijke s

Superleuk weer.om te lezen. Geniet van het heerlijkeceten en al t moois watvjullie tegen komen
Heel veel.plezier!!!!!

Marian Bal

Wat leuk om over jullie fietsavontuur te lezen. Wij hebben dat toen ook gedaan. Robert in zijn fietsstoeltje bij Rob achterop. De gids was heel zorgzaam over hem. Bij iedere stop haalde hij Robert uit zijn stoeltje en bij vertrek controleerde hij ook of Robert weer goed vastzat. Het is zeker een mooie fietstocht door de sawa's. In Ubud hadden wij een klein hotelletje middenin een sawa. Heerlijk buiten de drukte van het centrum. ' s-Avonds wel naar de Barongdans geweest. Als jullie dit nog niet gezien hebben is dit wel een aanrader. Robert was toen nog geen 4 jaar oud maar had geen tijd om in slaap te vallen zo boeiend vond hij het.

Marianne

Hoi Marian, zo een dans hebben webij ons vorige bezoek een aantal jaar geleden al gezien. Doen we maar niet meer. Chris valt steevast in slaap!

Marian Bal

Leuk, bij jou op schoot. Niet zo goed voor zijn rug. Ik begrijp het, als je de Barong- en Ketjakdans al gezien heb dan kan je je tijd beter gebruiken om iets anders te gaan doen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!